සඳක් ලෙස මගෙ හද මඬල තුළ
එකලු කල පෙර දිනෙක ලඟම හිඳ
සතුව ඇත්තේ මගෙ මනස යට
මතකයන් පමණක්ය විඳිනට
නුඹේ සිනහව මගෙ සතුට විය
නුඹේ කඳුලැලි විසිකලෙමි සයුරට
නුඹට පහන වූ මගෙ දෙනෙත අද
කඳුලු සයුරක උල්පතකි නිතරම
ගෙවෙන දිනයක් පාසාම නුඹ ගැන
සිතට නැගෙන සිතුවිලිත් අතරම
අතරමං වූ මගෙ පෙමද අරගෙන
මනස වැලපෙයි හුදෙකලාවක
No comments:
Post a Comment