නිමක් ඉමක් නැති අහස් ගව්වේ
හැඩක් නොමැති වලාකුළක් අතරේ
සැඟව යන්නේ අටවක සඳ
එයත් හරියටම මගෙ පෙම වන්
දුකක් පමණක් උරුම වී දෝ..
නෙතත් කඳුලත් එකිනෙකට පෙම් බැඳ
රැයක් මැදියම සිතට එබිකම් කර
හඬන සිත යට අළු සුසර කර
දැවෙන දෙනෙතට දමනවා දර
ගෙවෙන දිනයක කල්පනා මැද
තැවෙනවිට ඔබ පැමිණ නෙතු අගට
අසනවිට ඔබ ගැනම ලොව අද
දෙන්න පිළිතුරු කොහෙද අද මට...
No comments:
Post a Comment