ආදරෙ මං කරන තරම්

ආදර මල් පොකුරු පිටින්
මහ සාගරයක් තරමට
නෙලන් ඉඳිමි මග බලාන
ඔබ කොහේද සොයමින් මම

මතක සිතේ ඇති තරමට
වේදනා ගෙනෙයි අද මට
තටු ඇවිදින් දුක් ගින්නට
ඇවිලෙයි මුළු හද මඩලම

ඔබ නැති විට ලඟින් මගේ
තනිකම විතරයි උරුමේ
ජයසිරි මහ බෝ සමිඳුන්
නැති මහමෙවුනාව වගේ

ඉර නැඟවිත් එළිය බෙදා
පුබුදයි හැමකෙනෙකුගෙ සිත්
මගෙ හිරු නැති මේ පෙම් ලොව
සදා අඳුරෙ ගිලෙනව අද

පවස නිවන දිය උල්පත්
වෙහෙස මකන මහ දිය වැල්
කොතෙක් ඇතත් මේ මිහිපිට
බැරිවෙයි මගෙ ගිනි නිවන්න

හිතටත් මගෙ නෙත් දෙකටත්
පිං මදි ඔබ ලැබ ගන්නත්
හිත යට කොතරම් ඇඬුවත්
දුක අඩුවක් නෑ අදටත්

ආදරෙ මං කරපු තරම්
සිහිනෙන් ඔබ පෙනෙන තරම්
මා ළඟ නැති දිනයක නම්
විඳවනවා මම එතරම්

ආදරයෙන් ජීවිතේම
පුරවාගෙන වෙනුවෙන් ඔබ
කඳුලැලි මං සඟවගෙන
සැනසෙමි ඔබ දෙස බලාන

මම යමි

සිහිවුනු දුකට නෙතු කඳුලක් නෑම තමා
පෙර දින මතක පෑරුනු සිත එහෙම තියා
කඳුලැලි මතක මත ඇඳි ඒ සටහන් මකලා
පියඹා ඇදෙමි නිති මගෙ පිළිසරන සොයා

නුඹ රැඳි දුකට මට කඳුලැලි ඉනු දාට
නුඹ හට දුකක් නොවුනා ඇති හැමදාට
නෙත් වල රැඳුනු අනුකම්පා තුරුලුකොට
හැඬුවලු මමත් සත් සමුදුරු ගොඩ ගලන්නට

ඈතින් ඔබ යන්නේ මෑතට අත වනලා
දෝතින්ගෙන ජීවිතයම අත හැරලා
දින දින ගෙවුනු ඉපැරණි පෙම පසු කරලා
මම යමි මෙතන සදහට අද අත ඇරලා

( ~ තරිඳු පතිරණ ~ )

කඳුලැලි බෝමයි...

කඳුලැලි බෝම නෙතු අග මට දැවටෙන්ට
සිතුවිලි බෝම ඔබ ලඟ මට වැලපෙන්ට
ගිලිහුනු මතක ඔබ මට සිහිකරන විට
ඇයි මට කඳුලු දුන්නෙත් හිත පාරන්ට

හිමිවුනු පෙමට කවුරුද හැඬුවේ දුකට
ලෝකය ගැරහුවත් පෙමකට නෑ මුලා කර
සිතුවිලි වුවත් යළි එක් නොවෙනා කලට
කුමට යළිත් අපි හමුවේ නම් පුරුදුකොට

සිතකින් සිතක සිතුවිලි සුව නොදේ නම්
කුමකින් කුමක් මට සිදුවී ගියාදෙන්
ලෝකය වුනත් නිති නුඹ ලඟ රැඳේනම්
කුමට ඉතින් තනි මා ගැන කල්පනාවන්


(~ තරිඳු පතිරණ ~)

ඔබට ලියමි මම ආදරෙන්...

සෙමින් සෙමින්
මගෙ නෙත් අඟින්,
සිතට නොදැනිම
සියොලඟින්,
ඔබගෙ සුවඳ ගෙන
ආදරෙන්,
ලඟින් යනවිට
සනසමින්,
පුරුදු කඳුලට
දුක් දෙමින්,
දෙතොල් සරසා
සිනහවෙන්,
මැවෙන් හැටි මට
සිහිනයන්,
පුදුම වෙමි
ඔබෙ නාමයෙන්,
දිරිය දී මට
ස්නේහයෙන්,
පිරිමදී සිත
සන්තොසින්,
ලොව මගේ හෙට
මේ ලෙසින්,
ලඟ සිටිනු මැන
සෙවණැල්ල මෙන්...

Iki Gasa Handana - Amarasiri Peiris

ගෙවුනු මතකයන්

විටින් විට
සිතුවිලිවල
හිමිකම අරගන්න
තැත් කරන අතරම..
අපට පමණක්ම
වැට බැඳුන
ලෝකයක් තුළ..
හිරවුනේ
අපටත් නොදැනීම අප..
ගෙවුනු මතකයන්
සිතේ දරාගෙන
දැවෙන සීතලක
පෙම තුරුලු කරගෙන,
මතක පිටු අතරෙ සැඟවුන
තනිවෙච්ච හිතට
අඬන්න අවසර
පතමි කුමරිය...

බිඳුනු සිත

පෙමින් බැඳි
යදමෙන් සිඳුනු
සිත මගේ
බිඳෙන බව
රිදෙන බව
තැවෙන බව
ගිනිගෙන
දැවෙන බව
සිත මතම
දැන දැන නුඹම
අතැර පොලොවට
දමා යන්නේ
බිඳෙන්නට
ඉඩතබා නේද?

තවම අවසර නැත මට

අඳුරු වූ මේ නිසසල රැයේ
නිසල බව පමණක් දැනේ..
සසල යුගනෙත් මානයේ
නෙත් දහක් මැද ජීවිතේ...

සෙවණ යදිනට තුරුවැලක්
සිසිල ලබනට නිම්තෙරක්..
නැති වුනත් මට අත්වැලක්
පෙම් කරයි මගෙ සිත තවත්...

නෙතට අඳුනක් වෙන්නට
සුවඳ ඔබගෙන් ලැබුමට..
දිවිය මතු ඔබෙ රැකුමට
තවම අවසර නැත මට...

නෙතු අතර ඔබෙ සැඟවිලා
සිත ලඟම මගෙ පෙම තියා
වත කමල සිප සනසලා
සැනසුනෙමි සිහිනෙට වෙලා

සඳක් ලෙස

සඳක් ලෙස මගෙ හද මඬල තුළ
එකලු කල පෙර දිනෙක ලඟම හිඳ
සතුව ඇත්තේ මගෙ මනස යට
මතකයන් පමණක්ය විඳිනට

නුඹේ සිනහව මගෙ සතුට විය
නුඹේ කඳුලැලි විසිකලෙමි සයුරට
නුඹට පහන වූ මගෙ දෙනෙත අද
කඳුලු සයුරක උල්පතකි නිතරම

ගෙවෙන දිනයක් පාසාම නුඹ ගැන
සිතට නැගෙන සිතුවිලිත් අතරම
අතරමං වූ මගෙ පෙමද අරගෙන
මනස වැලපෙයි හුදෙකලාවක

අද මගෙ එකම පැතුම

ආදරය යන වදනට අරුතක්
සොයාගෙන මම දුරක් ගෙවමින්
පිය නැගූ ඒ මතකයන් අතර
සැඟව යයි මගේ සිතුම් පොදි වැල්

ඔබේ හඬ දෙසවනේ දැවටී
පුබුදවූ සිත නැවුම් සිතුවිලි
දෙවසරකට පසුවද තවම එතනම
හිරවෙලා ඉකි ගසයි සීරුවට

නෙතඟ මායිමට වෙලා ආදරෙන්
කිවු රහස් හෙමි හෙමින් රැවු දෙමින්
සිහින ලෝකෙන් මිදෙන විටකට
මවයි කඳුලැලි මගෙ නෙතින්

මා තරම් මේ විසල් පොලොව මත
නුඹට පෙම් බැඳි සිතක් තවත් නැත
නමුත් අද මගෙ එකම පැතුම නම්
මට වඩා මගෙ සිතට වඩා
පෙම් කරන සිතක් හමුවෙවා නුඹට හෙට

මගේ හෙට දින

දකින දසුනට
වසඟ වූ සිත
මතම මියැදුන
පෙමක් ඇත මට..

සුවහසක් පෙම්
පිරුනු සිතුවිලි
එකක් මත එක
රැඳෙයි නිතරම

අන්ධ දෙනුවන්
වැසුනු දෙසවන්
මගේ හෙට දින
උරුමයකි සිත

ගෙවෙන දිනයක
නෙතු මතම හිඳ
මගේ සියොලඟ
දැවෙනු ඇත හෙට...

යන්නෙමි...

දෙසවන් වුනත් ලොව ගැන දැන උන්නා..
දෙනුවන් පුරා එහි අසිරිය නිති මැවුනා
කම්මුල් මතට එකිනෙක කඳුලැලි වැටුනා
හදවත සොරාගෙන ඇය යළි දුර ඇදුනා

දකිමින් දසුන් සනසවමින් සිත මත්තේ
අසමින් සතන් පිළිබඳ මේ දතයුත්තේ 
පවකින් වුනත් විඳවන මගෙ සිත මත්තේ
සතුටින් කියමි ඇයටයි මං පෙම් බැන්ඳේ

දිවියෙන් අඩක් ඔබ ගැන සිතමින් ඉඳලා
වෙනයම් කෙනෙක් ගැන සිතනට නොහැක මෙදා
රුවලින් මිදී පාවෙන ඔරුකඳ විලසා
යන්නෙමි ඔබෙන් සමුගෙන මං සැඟවීලා

පුරුද්ද

පෙරළෙන ගලක් ලෙස පෙම් බැන්දාට
ගොඩ දිය ගලන සයුරට ලුණු පොදක් ලෙස
ගලනා වැහි වැටුනත් ගොඩ ගලන්නට
පෙරදා මතක මැවුනා..දෝ සිතක් යට

හැමුවත් සුලඟ දෙසවනෙ සිත නොරැඳෙන්න
වැපුරූ කඳුළු මදි වුනි නම් මගෙ නෙත් දෙකට
අසා සිටිමි බොරුවූ ඉසිවර වදන් මග
දුකක් නැතත් කඳුළු ඉනුවෙ පුරුද්දට


( ~ තරිඳු පතිරණ ~ )

මගේ හදවතේ සිතුම්

නිමක් ඉමක් නැති අහස් ගව්වේ
හැඩක් නොමැති වලාකුළක් අතරේ
සැඟව යන්නේ අටවක සඳ
එයත් හරියටම මගෙ පෙම වන්
දුකක් පමණක් උරුම වී දෝ..

නෙතත් කඳුලත් එකිනෙකට පෙම් බැඳ
රැයක් මැදියම සිතට එබිකම් කර
හඬන සිත යට අළු සුසර කර
දැවෙන දෙනෙතට දමනවා දර

ගෙවෙන දිනයක කල්පනා මැද
තැවෙනවිට ඔබ පැමිණ නෙතු අගට
අසනවිට ඔබ ගැනම ලොව අද
දෙන්න පිළිතුරු කොහෙද අද මට...

මට මගේ සිත යට...

මට මගෙ සිත යට දැනෙන
දුක වේදනාව සිතට රහසින්
අඳුරු මුල්ලක සීතලට ගුලි කර
තබාගත හැක ඔබේ සිනහවට ඉඩ දී...
තවත් දිනෙකට නැගෙන හිරු සඳු
සොයනු ඇත ඔබට පෙම් කල මා
නමුදු ඒ ලොවෙන් වුව සැඟවී
ඉන්න හැකි මට හෙටත් මේ ලෙස...

Daiwaye Saradam Lyrics - Roshan Fernando

Rathriya Uda Wuna Lyrics - T.M. Jayarathne

සරසවියේ සුවඳ පොද

සරසවි බිමේ නුඹ රැඳී ඒ සුවඳ තෙමා
වැහිදියබිමට වැටුනලු මතකයන් ගලා
ඔබ මට ලැබුනු තැන් වල සිහිවටන දරා
ඉසුරුමුණිය ලෙස ඇත ගල් කුළක කොටා

නොහඬමි ළඳුනි නොහඬමි නුඹෙ ගුණ වයලා
ඔබ මා රැක්කෙ මගෙ නෙත් දෙක ලඟට තියා
පෙමකට මුවාවී පෙමකට හිත ඇදිලා
ඇසුනද ලඳුනි ලොව මට විහිලුවක් කලා

පෙරදින මතක පාරයි සරසවියෙ බිමේ
මෙතුවක් කලක් පෙම් බැන්දේ නුඹද ලඳේ
මා වැරදිය බවක් ලොවටම පෙන්නලා ලඳේ
ඇත කලු ගලක් මිණිකැට ලෙස මහ පොලොවේ..

( ~තරිඳු පතිරණ ~ )

ඔබට මා හැර ජීවත් වීමට සිදු වේ..

මා අමතක කරනු මැනවි
මේ සමුගැනීමයි ඔබෙන්..
ඔබට මා හැර ජීවත් වීමට සිදු වේ...
මේ ඔබේ ජීවිතයයි, මේ ඔබේ මාවතයි..
ඔබට මා හැර ජීවත් වීමට සිදු වේ...
ලෝකයම ඔබේ වනු ඇත
එය මගේ පැතුමයි
සියළු අහුසස් ඔබේ වනු ඇත
එය මගේ පැතුමයි..
ඔබේ වෙරළාන්තය ඔබමය
ඔබේ ජීවනය ඔබමය
හෙටදිනේ වැයෙන ගී තනුව ඔබමය
හෙට දිනේ ලියැවෙන වෘතාන්තයද ඔබමය
අදහමින් ඔබ ගැනම
ඔබේ දෙවි ඔබම වන්න..
සිසිරයේ රෑකල මම වෙමි
ඔබ නව දිනයක උදාවකි
ඔබට මා හැර ජීවත් වීමට සිදු වේ..
වසන්ත සිසිලට පිපෙන දින අතර
ඔබට මා හමු වනු ඇත
අපේ මාර්ග රැඳෙන සිතලඟ
ඔබට මා හමු වනු ඇත..
කෙසේ හෝ කෙදින හෝ
නැවත මා මුණගැසෙන්නෙමි
මේ මගේ ගිවිසුමයි
සැමවිටම සැමතැනම
ඔබේ ළඟ රැඳෙමි
මේ මගේ ගිවිසුමයි..
ඔබට මා හැර ජීවත් වීමට සිදු වේ...

Lowama Epa Wee Lyrics - Nanda Malini

නුඹ නොලැබුනත්

මට හිමි පෙමට මම ලියනෙමි නුඹෙ නමට
පෙම්හද අරුණ පෙම් මනසට තේරෙන්ට
අරුණක් පිබිදෙන්නේ ඝනදුර දුරලන්ට
දෑසත් නොහඬා හද දුක් දෙයි වුන දේට

පෑරුනු සිතට නුඹ ආවේ මන්ද ලඳේ
පීදුනු හීන මට ගෙනැවිත් දුන්න ලඳේ
අහිමි බවත් දැන දැන පෙම් කලෙමි ලඳේ
යාවුනු කඳුළු නුඹ ඇයි මට උරුම කලේ

නුඹ නොලැබුනත් පෙම් කල නුඹෙ නමට
නුඹ මගෙ ලොවට එන්නැති බව දැනුනු කල
ඉකිබිඳ වැලපුනත් යළි ඔබ රැකගන්ට
තනියට පෙම් බැඳේ නුඹ නැති අඩුව පුරවන්ට

( ~ තරිඳු පතිරණ ~ )

When You Know You Did Your Best

Painted by - Janitha Sajani

තනිකම හුරු නැති හින්දා

හිත මතුපිට හිත හැංගුව බව දන්නා
නෙත් මතු පිට නෙත් හැංගුව බව දන්නා
හිත මතුපිට ඔබ නැති බව මම දන්නා
හොරෙන් වැටෙන දුක් කඳුලට පෙම් බැන්දා

ඇයට හොරා මං මගෙ හිත හැදුවා
එලෙස කලත් මගෙ හිත අද මට නැතුවා
ලොවට හොරා රන් රුවකට ලොබ බැන්දා
උරුම කඳුල අරුමයකි මට ඔබ හන්දා

දැරිය නොහැකි දුක් කරදර ඔබ හන්දා
නොකියා මගෙ හිත සෙනෙහස ඔබ බින්දා
ඔබට නැගෙන හසරැලි මගෙ නොවෙන නිසා
කඳුලු සලමි තනිකම හුරු නැති හින්දා

(~ තරිඳු පතිරණ ~)

Oya Nil Nuwan Lyrics - Givantha and Chamin

සිතන්න මොහොතක් - 1

සැබෑවකි, මුලාවකි,
ජීවිතය තුලාවකි..
සිහින වෙරළට නැගෙන පැතුම් රළ,
බිඳෙයි, යථාර්තයේ ගල් කුළේ හැපී..
නගන්නට වෙර දරන හසරැල්ල මුව'ඟට,
සැබෑවටමදෝ;
කඳුළු වසන් කරන්නටදෝ;
තතු දන්නේ සිතම පමණයි..
කාම සුඛයෙහි පැටලී දඟලන,
ජීවිතයයි ආදරයයි එකම හුයකින් බැඳ,
විසෙන් පිරුනු කටුක මාර්ගය,
එළි පෙහෙළි කර තනන පටුමග මත,
ඇවිද යන්නේ කුමක් පිණිසද,
නැතිනම් සැබෑම සතුටක්,
අප දිනාගත් ලෝකය තුළ...

Image-2

Image-1

පෙමක මහිම

පෙමක මහිම පෙම් කල විට දැනගත්තා
රුවක මහිම රුව දුටු විට නෙත් දැක්කා
හිතක මහිම සිත් ගත් දා සිට දැනුනා
ළඳක වරුණ නුඹ දුක් දුන් දා සිට දැනුනා

ලියක් දිදුල පහනක් මෙන් නිදි වරලා
රැයක් දවාලක් නැතිවම මම රැක්කා
කුසට අහර දිවට මිහිර දුන් මා විසි කරලා
ගියේ මන්ද තුන් වසරක පෙම බිඳලා

නුඹට ගෙවපු කාලය ගැන දුක් රන්දා
ලොවට කියා පාන දුකත් අතහැරියා
හදට දුන්නු දුක් අතහැර ජය රන්දා
දිවි සුරැකුමට මං මගෙ සිත ඇන්දා

( ~ තරිඳු පතිරණ ~ )

ජීවිතය හා තනිකම

තනිකම දුකකි තනියම ඉන්න විටදී,
මරණය දුකකි තනිකම හුරු විටදී,
තනිකම දුකකි ළංවූ අය වෙන්වෙද්දී,
මරණය සැපකි අප්‍රිය සම්ප්‍රේයෙදී...

නෙතට සැපක් වී කඳුලින් ලියමි සිතා,
රුවට රසක් වී නුඹ හැර යාමත් දුකකී,
හිතට වහල් වී මෙතුවක් කල් දුක් විඳිමි,
මට මොන නැකත්දෝ දැන් කල් ගියා වැඩී..

මෙතරම් දුරක් ආවේ තනියමයි මම,
යායුතු දුරත් ඇත එය දැරුමටත් බැරී,
නිවහල් සිතක ඇති සැපතක් තුරුළු කර,
අවසන් නින්ද පනමි සමුගෙනම ලොවෙන්...

( ~ තරිඳු පතිරණ ~)

පෙරළි පෙරළි ගල් කුලක් මතට දිව එන,
කුලෙහි වැදී පෙණ කැටිත් විසිරී..
දැනෙන්නේ මහ තනිකමක්, හුදෙකලාවක්..
මුසාවන්ගෙන් පිරි මායා ලෝකය,
පිළිබඳව කලකිරීමෙන්..
ඔබේ සෙනෙහෙබර දෙනෙත මායිමේ..
සිනහවක අරුම මැවූ අද මට
තනිකමත් දුකකුත් ඉතුරු කර,
ඉවත ගොස් ඇත මගෙන් දුරකට..
ඔබේ පාමුල තැබූ මගෙ ලොව,
මලක් පිදුසේම භක්තියෙන් මම,
පෙමත් සමගින් තුරුකරගෙන,
හදට පිදුවා මතකදෝ ඔබට..
වැටුන එකම කඳුලක් වුවද දෙනෙතින්,
බිමට අතනොහැරම සීතලට,
මගේ පපුව මැද තියෙන උණුහුමින්,
දොවා දුන් හැටි මතකදෝ නුඹට..
ගෙවෙන දිනයක් පාසාම ජීවිතේ,
අඳුර සමගින් පොරබඳින්නෙමි..
තවත් සිතකට පෙම පුදන්නට,
දිරිය නැති බව පසක් කොටගෙන...

Where Do I Belong?

My eyes have become seas,
Waves of memories are hitting the shores..
Dropping down from the eyes like tears...
Every passing minute is wounding..
Every wound has become a goal..
Those goals have become milestones of my love...
I'm a river that got tired running long distance..
Meandering into dust without reaching any sea-shore...
I'm a dream that walked out of the eye..
I don't belong to any of the two eyes...
Has my love turned into friendship?
Has my life become an unanswered question?
Is there any name for this relationship?
If so, is there any possibility to separate it?

මියෙන තුරුම...

ආදරයක් හෝ සැපයක්
නොලදිමි මං කිසි දිනකත්
ඇයට උරුම මගේ ලොවක
දකිනෙමි මම සිහින ලොවක්..

ආදරයෙන් ජීවිතේම
තුරුලට කර සුවඳ විදිමි
වේදනාව ඇති තරමට
ආදරයත් වැඩි වෙයි තව..

සිත රිදෙනා බව සත්තයි
එනමුත් ආලය දළුලයි
කඳුලැලි පිට පිට වැටුනත්
ආලයෙ නිම්තෙර නොදකිමි..

මේ ලෙස සැමදා හැඬුවත්
අවසන් මොහොතේ මාගේ
එකම සිතින් සමුගමි දැන..
පෙමත් සිතත් පිවිතුරු බව...

ඵල නෑ හැඬුම නුඹ හට එය නොදැනේ නම්!

අහසට නොදැනේද සඳ සැඟවී හඬන තරම්
කතරට නොදැනේද තුරු ලිය ගොමු තැවෙන තරම්
මුහුදට නොදැනේද ගඟ දියවැල් පෙම් කෙරූ තරම්
හදකට නොදැනේද ආදරෙ සිහිවෙනා තරම්

ඇයගේ ළඟට යන දුර මග අතරක මම්
උණුහුම සොයා පියඹා තටු රිදෙන තරම්
දෙවෙනි කරන් දිවි කෙරුවාට මම පෙම්
ඵල නෑ හැඬුම නුඹ හට එය නොදැනේ නම්...

Original Post

මටම හුරු තනිකම..

සැනසුම අබියස ඔබ මට පෙම් බැන්දා..
සිත ලඟ සැනසුම සෙවු ඔබ මට දුක් දුන්නා..
තනි වුනු මට තනිකම හුරු හන්දා..
දිවි බැමි බිඳිමි, සැනසුමකට සිත රන්දා...

කඳුලැලි ගැලු ඔබෙ දෙකොපුල් නෙතින් වසා..
හසරැලි නැගූ ඔබෙ සිනහව හදින් මකා..
අන් හදවතක දැවටෙන්නට බැරි හින්දා..
සිතුවිලි පුරමි මතු නිවනක් සිතින් පතා...

(~ තරිඳු පතිරණ ~)

සිනාසෙන්නී කොහේද යන වග...

ආකාස අඳුරු වලා පටල දෙස,
හෙළා මා දිළිඳු නෙත් යුගළ,
කඳුළු උල්පතක් හදවතෙහි මතු කර,
දිලෙන තරු අතර ඇයව සොයන්නෙමි මම.. 
නදී තෙර හිඳ සිහිල් සුළං වැද, 
කෙහෙරැල් ඇඟිලි තුඩින් එක්තැන්කොට, 
හද මායිම් කර උණුසුමේ වැට බැඳ,
සිනා සැලුවෙමි පෙම් සුවේ විඳ.. 
පර්වත තුරු ලතා විමසයි ඔබ ගැන, 
සිනාසෙන්නී කොහේද යන වග.. 
හාදු වැස්සේ තෙමී සීතලට, 
අනන්ත සිහිනයේ සෙවණක් සොයමින්, 
සඳ කිරණේ පහස ලෑබූ මාවත් මෙන්ම,
අඳුරේ ගිලී වැසුනු මංමාවත් තුළ,
බැඳී ආදර යදමින් සිපගෙන, 
දැවටුනා මතකයි ඇය මගේ දෑත් මත...

Sadi Ran Abaranin Lyrics - Milton Mallawarachchi

Thani Wennata Mage Lowe Lyrics - Victor Rathnayake

Sanda Payanna, Payanna Lyrics - Surendra Perera

අවසරයි සමුගන්න..

සැමදාම වගේ තවත් දිනකට සමුගන්න

ඉඩ දෙන්න මට දැන්

මතකයේ පවන් රැල් අතරේ

අද දිනයත් සැඟවිලා ගියාවේ..

ඔබගේ උණුහුමේ ගතකල හෝරා කිහිපය

අනන්තය වෙත මා අරගෙන ගියා..

පිනිබිඳුවක සීතලට

කම්මුල දිගේ රූරා ඇදෙන

ඔය පුංචි දෙනෙතේ වේදනාව,

නොදැනෙනවා නොවේ මටත්,

එනමුත් සමුගත යුතුය..

දෑඟිලි එකින් එක අතැර දමමින්,

නළල මත හාදුවක් තබමින්,

තවත් දවසක ඔබේ තුරුලත,

පහස විඳ ගෙන සුවෙන් සැතපෙන්නට,

පැමිණෙන බවට දිවුරමින් සඳ,

සුළඟ සමඟ නොපෙනී යන්න යන්නෙමි මම...

පරසතු මල

එවන් කාලයක් තුළ,

ජීවිතයේ වැට කඩුලු නොදැන ඉගිළ ගියෙමි..

එවන් කාලයක මැවූ අනන්ත වූ සිහින...

සැබෑ ආදරයක්ද වත් නිසිලෙස නොමදැන,

බැඳුනු පෙම් සිතේ නාමයෙන්..

ඇය සිහිනයක්ම විය සදහටම,

මගේ හුදෙකලා හද පතුලේ වැජඹුන,

මගේ දෑස් පියවෙන දිනයක,

මාත් සමඟම මතක කවුළු වසාගන්නට උරුම,

මගේ මතකයෙම වැලලී නොයන මතකයක් සේම,

රැඳෙනු ඇත නොසිඳී කිසිදිනෙක..

සිනහවන්නට ඇගේ සුරත එක්කර ගෙන මගේ දෑත් මත මට,

නොහැකි වූයේ මගේ වරදින් නොව,

පරසතු මලක්ම විය ඈ,

තවත් හදවතක් සනසන...

Oba Wenuwen Maa Lyrics - Milton Mallawarachchi

Me Gee Katadayi Lyrics - H.R.Jothipala

වස්සානයේ නිමවුනු සිහිනයක්...

වස්සානයේ නිමවුනු සිහිනයක්...

අඳුරු වලාපට වෙලුනු ලෝකයක, 

කුරුරි සීතල සුළඟට හසුවී, 

පාවෙමින් අරුතක් මවන්නට තැත් කරපු, 

කසුන්ගේ සුන්දරම සිහින සිත්තම, 

ළ'මැත වැතිරුනු සුදු නංගිගේ හිස මත, 

උණුසුම සොයමින් කෙහෙරැලි අතර,

දිවගිය ඇඟිලි තුඩක සෙනෙහස, 

මංමුලාවූ දෙහදක අරමුණු, 

බිඳ දැමූ ලෝකය හමුවේ, 

පව් ගෙවන්නේ ඔවුන්ම නොවේද?

සියුම් සියුමැලි උණුසුම් බැඳීමක්, 

ලොව වටා සොයන අප සැමට, 

උරණ වූ මේ පිළුණු ලෝකය, 

මරයි අපවත් සැඬොලන් ලෙසින්, 

සැබෑ ආදරයේ පහස ලැබූකොට, 

නොමැත නිකළැල් පෙමක් දිරවනු ලෝ දනා හට...

සදා බැඳි පෙම්...

සදාකාලික නොවූ ලෝකයෙ,

සදා පෙම් බැන්ද හින්දද,

මෙදා මගෙ සිත පාරවන්නේ..

ගෙවෙන අදට වැඩියෙන්,

හෙට ලබන දවස නම් මට,

විඩාවක් බව පමණක්,

දනිමි හොඳටම සිතින්..

බිඳුනු සෙනෙහස ගොඩනගන්නට,

පාරවා සිත දුරක යන්නට,

මගේ හද තුල ඉඩක් ඇත්තේ,

දිවිය ඇති තුරු ඔබට පමණක්ය...

Mage Nopenena Adare Lyrics - Prasanga Thisera

Hitha Dura Handa Lyrics- Athma Liyanage

මගේ තනිකම...

 

අඳුරේ තනිවුනු ගිමන් නොනිවන, මගේ සිතුවිලි, 

ඔබට නොකියමි, ඔබෙන් සඟවමි, 

කියන්නට වුවමනා තිබුනත්, 

අයිති නැති බව දැනෙන හින්දා..

දිනක් දෙකක් මගෙ ලඟින් නැතිවිට, 

ලඟම දැවටුනු සුවඳ දැනෙනවිට, 

සිතෙයි දැනටත් සොය දිව එන්නට,

නමුදු මගෙන් ඔබ වෙන්ව ඇති බව 

පසක්කොට මට වැටහෙනවා නිතරම,

ඔබේ නිකැලැල් සුමුදු සිත මත, 

මගේ ස්නේහයේ මල් එකක් මත එක, 

දිවිය අතු මගක රැදෙන තුරු, 

පුදන්නට ඇති නම් සිතෙයි මට...

තනි ඇතත් මේ ගෙවෙන මොහොතත්, 

හුදෙකලා වූ මෙ ගෙවුනු දෙක තුනත්, 

ඔබ නැතිව මං විඳවපු තරම් නම්, 

ඔබට කිසිදා දැනෙනු ඇතිවේද...

Your love...

සිතක් සිර කර...

නැගෙන්නට හිරු, ඈත අර කඳු මුදුනින් තවත් ඇත්තේ පැය කිහිපයකි.
දිනක් ගෙවී තවත් දිනකට ලොව පිය නඟන මෙවන් හෝරාවක,
මගේ සුසුමත් මමත් පමණක් ඉතිරි මගේ මේ පාලු ලොව තුල,
ඉරක් ආයෙ කවදා නම් නැගේවිද?
සිතක් පතුලක පෙමක් හිර කර, ගෙවන දවසට සියදහස් වතාවක් විඳවන,
අතීතය මත රැඳුනු සිතුවිලි,
නිමක් වන්නේ නම් නැත කිසිදිනෙක.
සිතේ විරහව, නෙත'ඟ කඳුලද,
හද සුසුමක්ද, හැර යමක් උරුම නැත මට මගේ ලොව තුල.
ආදරය පිවිතුරුම විදියට, අතට අරගෙන මල් අසුනක තබා මම,
ඊයේ මෙන් අදත්, මහත් වූ හද භක්තියෙන් හිඳ,
පුදන්නට සැරසී හිඳිම් තවත්,
ඔබ ඒවිදො සිට පෙර මග බලා..

Epa Hiru Payanna lyrics- Victor Rathnayake

Mal Milana Wasanthaye Lyrics - Namal Udugama